Վանո Սիրադեղյանի պատմվածքը, ինձ շատ դուր եկավ, քանի որ պատմվածքի հերոսը հասավ իր նպատակին՝ ուշադրություն չդարձնելով ուրիշներին։ <<Տղայի համար դժվար էր կռվին նախորդող րոպեները։ Սաստկացող թշնամանքի մթնոլորտին նրա սիրտը չէր ընտելանում>>։ Դժվարը միշտ առաջինն է: <<Նա իրեն խղճում էր։ Կռվի մասին մտածում էր որպես եղած բանի, իրեն տեսնում էր ջարդված, բայց աղջկա աչքերի մեջ շիտակ նայելիս։ Արդարության մի զորեղ բնազդ նրան կյանքի այս կռվի մեջ դարձնում է Երեք անգամ անպետք։ Բայց նա իրեն ուժեղ էր զգում>>։ Սերը սխրանքներ է գործում: Մեր հերոսը պատրաստ էր այդ սխրանքին։ ես ցանկանում եմ, որն յուրաքանչյուր տղա ունենա այդ արժանապատվությունը և հանուն սիրո պատրաստ լինի հերոսության։ Շատ դիպուկ էր նկարագրված հերոսի ապրումները․ դրանք հորինովի չէին։
Սիրելու տարիք վերլուծություն
